Weer even kort met Line gebeld. Het valt op dat ze moet zoeken naar haar "Vlaams" Grappig is dat. Ze zegt het zelf ook. Haar Engels of Frans wordt telkens doorspekt met Spaanse woorden en haar Vlaams is gewoon de zuivere omzetting van Spaans naar Vlaams. Echt grappig om te horen.
Haar dagen gaan nu supersnel zegt ze, ze doet heeeeeel veel nu. School is voorbij, maar de kleintjes hebben nog school. Haar mama is ziek, heeft veel rugpijn en Line neemt veel werk over van de mama. De middelste zus helpt ook.
Zo gaan ze samen naar school 's ochtends om 8 uur om dat winkeltje daar toch nog open te houden. Dan op de middag maken ze samen het eten voor de familie.
Dus het huishouden komt even op hun schouders terecht. Line vindt dat niet erg, vindt het doodnormaal maar zou dan ook graag even een DANK U horen. Iets wat ginder precies niet zo gemakkelijk in de mond ligt. Heel vaak krijgen ze telkens negatieve dingen te horen, nooit de positieve. Dat is daar blijkbaar de gewoonte. Maar dat is Line nu net niet gewoon. Ze vindt het dan wel moeilijk om steeds te moeten horen dat ze lui zijn en niks doen.. terwijl ze zoveel doet.
nu ja...
Het is daar dus heel veel feest nu. El acto , de uitzwaai van alle laatstejaars. Op elke school is dat een andere dag. Ze gaan samen uiteten, ze krijgen hun diploma en daarna is er een groot feest. Zoals een bal zeker?
Deze week is het feest van de ene school en volgende zaterdag van haar school en van haar vrienden. Veel leuke feesten in het vooruitzicht.
Haar tangodansen was goed, mooi optreden maar geen opnames, jammer.
Haar familie is niet komen kijken. Wel haar zus, maar die was dan nog te laat...
Een jongen uit de tangoles gaat binnenkort naar Frankrijk en Italie als backpacker, voor een maand. Iedereen vindt dat daar zo zot, dat hij EEN MAAND zal weg zijn.... Line is er bijna 6 maand weg.
Ze weet dat ze het ook weer hier , niet makkelijk zal hebben. Ze zal hier alles weer gewoon moeten worden zegt ze. Het is daar zo anders dan hier, wij kunnen ons dat niet voorstellen. Zo een klein dorp, waar iedereen, iedereen kent, je kan met de fiets gewoon overal naartoe, het leven, de manier van leven is zo anders... HEt zal wennen zijn voor haar om hier weer terug te zijn. Ze is blij dat ze maar een half jaar weg is , om dan weer een half jaar te kunnen wennen hier.
Nog een maandje, lieve mensen, en jullie kunnen in levende lijve haar verhalen horen.
Wij krijgen ze eerst nog even lekker twee weken voor ons alleen...
Kus, Mama Mieke
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Amaai Mieke die 6 maanden zijn toch vlug voorbij gegaan doordat ze zoveel leuke verhaaltjes schreef he! Kben echt benieuwd naar haar thuiskomst en amuzeer jullie ginder!! Heeeeel veel groetjes aan Line!! Ik zal proberen morgen een briefje te posten naar jullie voor haar! :)
BeantwoordenVerwijderenDikke zoen
Niet te geloven hoe 6 maanden voorbij vliegen! Geweldig wat Line doet voor de mama, typisch Line :) Liefste Linebiene, als je dit toch eens zou kunnen lezen; geniet van je laatste momenten in dat prachtig land, maak van alles een mooie foto in je hoofd zodat je het nooit meer vergeet :) Het zal een emotioneel weerzien worden met de mama en de papa en weet dat er hier in België heeeeel veeeeel mensen je met open armen zullen opwachten! Heeel veel kusjes, en tot gauw! We denken aan je! xxx
BeantwoordenVerwijderenDag Lineke
BeantwoordenVerwijderenAnnik hier, deze keer via je blog i.p.v. met een wekelijks mailtje omdat ik niet weet of je wel nog mails en foto's kunt ontvangen ??? Misschien vind je het leuker om nu even niet te vaak meer op de pc te zitten maar volop te genieten van alle dingen die je voor het laatst gaat doen : feestjes, uitstapjes, vriendenbezoekjes... Als je toch nog graag een paar foto's van je liefje wil, dan neem ik er graag nog hoor, laat het maar weten. Gisteren was het hier sinterklaasfeest, samen met Oma en Opa had ik de tafel vol gelegd met koekjes, marsepein, chocolade, speculaas en cadeautjes en had ik pannenkoeken gebakken. Even een afleiding tussen het vele blokwerk dat de jongens hier leveren... Het is hier trouwens weer voor pannenkoeken en sinterklaasliedjes, want je jaagt geen hond door dit weer, zoveel regen dat we krijgen ! Morgen beginnen Johan, de jongens en ik aan onze laatste week van dit semester, we vinden het niet jammer want het is toch wel een lange ruk van september tot nu. Dat Sam zich maar dapper op zijn blok gooit daarna, zodat hij al een heel eind is opgeschoten als jij terug bent. Een hele lieve zoen, Annik
Linetje!
BeantwoordenVerwijderenheb je Fb- status gelezen, en geloof ons: wij gaan je echt verwelkomen met de openste van alle open armen ter wereld!!!
ik heb zelf een dagje voor je vrijgehouden tijdens mijn examens! echt waar kheb tijd voor je, kheb nl. 9 dagen voor economie, wat veel te veel is, dus zou je dan graag eens zien!!
amuseer je daar! (betwijfel het niet), trek je de slechte commentaren niet aan, want niet iedereen is nl even goed om positief te denken!
ze weten wel dat het super lief is wat je doet!
ale ik weet het toch:)
en idd zoals de mama van sam het zegt, wij zitten dus in de blok:( maar we overleven het wel
geniet van de 2 weken met je mamie en papie:)
en kom daarna aub zo snél mogelijk terug naar ons want we missen je:-(
dikke zoen!!!
ege